გემო ბავშვობიდან

არავის გაქვთ რამე სურნელი ან გემო, რომელიც ბავშვობას გახსენებთ?

მე ბევრი რამ მახსენებს, მაგრამ ბავშვობის განუყრელი ნაწილი ჩემთვის ,,იაბლოჩნი“ ნამცხვარია. ხო ასე ქვია, ,,იაბლოჩნი“ და არა ვაშლის ნამცხვარი. ♥ რამდენ ქალაქში ან ოჯახში ვყოფილვარ, მაგრამ ეს ნამცხვარი არსად მინახავს. მხოლოდ ჩემს მშობლიურ ქალაქში აცხობენ, ბატონი ლოვა აცხობს სხვა ბევრ გემრიელობებთან ერთად, მაგრამ მე მხოლოდ ეს მაგიჟებდა და მაგიჟებს დღემდე

.

ჩემი გადარევის ამბავი ჩემმა მშობლებმა რა თქმა უნდა იცოდნენ და ძალიან ხშირად ყიდულობდნენ. ასევე, არ ჩაივლიდა არც ერთი დღესასწაული, რომ ეს ნამცხვარი ჩემთვის არ მოეტანათ. ტორტთან და სხვა ნამცხვრებთან ერთად ყოველთვის იყო ,,იაბლოჩნიც“.

ბავშვობის მერე დიდი დრო გავიდა, ახლა მე მყავს ბავშვი სახლში და არც ვიცი მას თუ აქვს რამე ამგვარი აკვიატება.  არადა, ძალიან მინდა რომ ქონდეს.

დღესაც, როცა უკვე ცალკე ვცხოვრობ და ჩემი ოჯახი მაქვს, ჩემი მშობლები და ,,იაბლოჩნი“ ნამცხვარი ერთად მსტუმრობენ. არ არსებობს დღე, როცა დედა ამ ნამცხვრის გარეშე ჩამოვა ჩემთან. ხუმრობს ხოლმე, ,,იაბლოჩნი“ შენთან მოსვლისას ჩემი საშვიაო. ამ საშვით მესტუმრნენ 2 დღის წინაც.

ახლა უფრო მიყვარს ეს ნამცხვარი ჩემი მშობლების გამო, და მშობლები – მათი ამგვარი დამოკიდებულების გამო. რაც დრო გადის და ასაკი მემატება, მით უფრო მიყვარდებიან. ისე, რომ ხშირად შიში მიპყრობს, არ მინდა ოდესმე ეს დამთავრდეს. ამაზე არც ფიქრი მინდა და ლაპარაკი მითუმეტეს.

ძალიან ბედნიერი და იღბლიანი ვარ, რომ ისინი მყვანან.